W wielkiej sali jadalnej reżyser filmu Chris Landreth prowadzi długi, chwilami w dość gwałtowny sposób, wywiad z Ryanem Larkinem – genialnym animatorem, który od ponad 30 lat nie stworzył żadnego dzieła. Obsypany nagrodami (z Oscarem włącznie) Ryan to popis imponującej kreatywności reżysera. Technikę poklatkową swobodnie łączy z animacją komputerową, ożywia archiwalne zdjęcia, a całość okrasza mnóstwem smaczków (m.in. nawiązaniami do twórczości Rene Magritte’a) czy żartów (aureola zrobiona z psującej się świetlówki). Przede wszystkim jednak rysuje przejmujący portret artysty, który nie odnalazł się w rządzonym przez komercję świecie i de facto zmarnował swój unikatowy talent.

źródło: internet