Pięćdziesięcioletni szwedzki intelektualista Aleksander mieszka samotnie w domu na odludnej wyspie. Jest bohaterem, jakiego często spotykamy w filmach Tarkowskiego - pozbawiony samolubnej dumy i egoizmu, zdolny do służenia wyższej sprawie, przypomina znany z utworów Dostojewskiego ideał "człowieka doskonałego", którego wzorem jest Chrystus.

W długich rozmowach, jakie wiedzie z filozoficznie nastawionym do życia posłańcem pocztowym, usiłuje przeciwstawić rzeczywistości społecznej swoją utopię. W dniu urodzin Aleksandra odwiedzają go starzy przyjaciele i mieszkająca oddzielnie żona. Podczas spotkania zostaje ogłoszony alarm - w każdej chwili może dojść do eksplozji atomowej. Bohater składa przysięgę: pragnie ofiarować się Bogu, aby oddalić wizję apokaliptycznej zagłady...

Ostatni film wybitnego, zmarłego w 1986 roku reżysera uważany jest za jego testament twórczy.

źródło: dystrybutor