opis
Historia poszukiwania formuły artystycznej dla organizowanego przez grupę studentów szkoły inżynierskiej teatru stanowi pretekst do postawienia pytań o wzajemne związki między uprawianą sztuką a własnym życiem. Reżyser studenckiego teatrzyku, Kwaśniewski, przygotowuje nowy, niekonwencjonalny program.
Będzie to Teatr Większego Zaufania z udziałem widzów. Budowana dekoracja - wielka skrzynia, w której niewidoczni aktorzy mają recytować "Pana Tadeusza" i "Trylogię" - nie mieści się jednak w drzwiach budynku teatralnego. Niezrażony reżyser postanawia przerobić ją na wóz i założyć teatrzyk wędrownych mnichów albo wagantów.
