Horror z mitologią egipską w tle? Trzeba przyznać, że nie powstało wiele filmów z dreszczykiem poruszających taką tematykę. Każda innowacja w tym gatunku jest mile widziana, oczywiście o ile została wcześniej dobrze przemyślana i tworzy jakąś spójną i straszną historię. Niestety obecnie bardzo trudno trafić na prawdziwy horror, większość filmów, które przez przypadek zaklasyfikowano do tego gatunku, to nijakie historyjki do poduszki. Czy „Piramida” okazała się godną polecenia produkcją? Nie do końca.

Grupa archeologów odkrywa zakopaną piramidę. Niestety, przez zamieszki trwające w Kairze, uniwersytet, który sponsoruje całą wyprawę, wydaje polecenie opuszczenia niebezpiecznego miejsca i pozostawienia wykopalisk do momentu, aż sytuacja polityczna się ustabilizuje. Holden i jego córka – Nora, wraz z ekipą dziennikarzy i specem od mechaniki, postanawiają sprawdzić, co kryje odkopane wejście do piramidy. Nie wiedzą, że ich decyzja okaże się jedną z ostatnich.

Wykopaliska archeologiczne, znaleziony skarb kultury, grupa śmiałków pragnących zgłębić tajemnicę – te motywy pojawiają się w wielu innych horrorach, jak choćby w „Jako w piekle, tak i na ziemi”. Jednak większość filmów z tajemnicą do odkrycia w tle, już na samym początku wywołuje w widzu dreszczyk emocji – ciekawość odkrycia razem z bohaterami tego, co kryje tajemnicze wykopalisko. Oczywiście bardzo łatwo przewidzieć, że cała wyprawa w głąb piramidy to nietrafiony pomysł, w końcu mamy do czynienia z horrorem.

Zostawmy na boku wszelkie racjonalne elementy związane z tym przedsięwzięciem, ten horror posiada zbyt wiele archeologicznych nonsensów, by mocniej się w nie wgłębiać. Skupmy się na dwóch aspektach: strachu i wspomnianemu wyżej motywowi egipskich wierzeń.

Film zaczyna się całkiem przyzwoicie, można nawet wybaczyć bohaterom podjęcie nieprzemyślanej i po prostu głupiej decyzji wejścia do piramidy. Wiadomo, jakoś musiało do tego dość, inaczej nie byłoby historii. Wybaczmy im również bagatelizowanie wszechobecnych ostrzeżeń wyrytych przez Egipcjan na ścianach piramidy. W końcu co złego może się stać? O tym przekonujemy się bardzo szybko.

Jeżeli chodzi o aspekt badania piramidy, rozwiązywania kilku zagadek, odnajdywania tajnych przejść czy pułapek, produkcja jest w stanie się obronić. Klaustrofobiczne przestrzenie, wszechobecna ciemność i wrażenie zamknięcia podkreślają duszny klimat horroru. Jednak kiedy dochodzi do spotkania głównego zła… Film zaczyna przypominać nieudaną komedię.

Twórcy niemieli pojęcia o mitologii egipskiej. Sięgnęli po znane większości z nas historie i przeinaczyli je, wypaczyli, żeby nie napisać – zhańbili. To, co zrobili z jednym z egipskich bóstw, jest nie do przyjęcia przez żadną myślącą istotę ludzką. Rozumiem fakt zabawy z mitem, jednak w tym wypadku twórcy poszli w złym kierunku, zamiast przestrachu wzbudzając w widzu niesmak co do ich pomysłu.

A już fakt ciskania w nieśmiertelne bóstwo zapaloną flarą to największa porażka tej produkcji. Tak samo, jeżeli chodzi o efekty specjalne. Chyba za dużo pieniędzy wydano na stworzenie piramidy. Całe zło znajdujące się w piramidzie to komputerowo stworzone pokraki, których nie bałoby się nawet małe dziecko. Nijakie, nieforemne, wklejone do przedstawianej historii. I to ma być straszne?

„Piramida” to bardzo mierny horror. O ile początek nie okazał się taki zły i widać było potencjał, o tyle im bliżej rozwiązania zagadki i odkrycia prawdy o monumencie, tym gorzej. W pewnym momencie jedyną reakcją na produkcję był gromki śmiech. Jeżeli chodzi o komedię, ten film zapewnia mnóstwo momentów do śmiania się, ale przecież nie takie jest zadanie horroru.