"Dolina Bogów" na Blu-ray, DVD i VOD od 10 grudnia
Ewa Balana | 2020-12-02Źródło: Informacja prasowa
Największy wizjoner polskiego kina - Lech Majewski („Młyn i Krzyż”, „Angelus”, „Ogród rozkoszy ziemskich”, „Wojaczek”) - powraca z nową produkcją wypełnioną niezwykłymi doznaniami i oszałamiającymi efektami audiowizualnymi. „Dolina Bogów” to artystyczna uczta wykraczająca poza tradycyjny obraz filmowy. Film zadebiutuje na Blu-ray, DVD i VOD już 10 grudnia.
Historia o bogach ukrytych w górach oparta na legendzie plemienia Navajo, hipnotyzuje zdjęciami, które reżyser współtworzył razem z Pawłem Tyborą („Onirica”) w stanie Utah w USA oraz muzyką skomponowaną przez laureata Oscara® - Jana A.P. Kaczmarka.
W tytułowej Dolinie Bogów krzyżują się trzy wątki narracyjne, które prowokują widza do własnych interpretacji. Pierwszy to archaiczna legenda Indian Navajo o bogach zamkniętych w skałach doliny Valley of the Gods pełna bogatej symboliki i archetypów. Drugi to historia najbogatszego człowieka globu, tajemniczego Wesa Taurosa (John Malkovich), który dotknięty osobistą tragedią, ukrywa się przed światem. Trzeci wątek jest historią narratora, Johna Ecasa (Josh Hartnett), pisarza, który zmaga się z traumatycznym rozstaniem z żoną i twórczym kryzysem. W tym czasie firma Taurosa eksploatująca rudę uranu przejmuje Dolinę Bogów, gdzie planuje drążyć tunele w świętej ziemi. Spokój przodków Navajo zostaje zburzony a skały rodzą mściciela.
Widz pozostaje z pytaniami: Jak daleko można posunąć się dla miłości? Jakie tajemnice skrywa mityczna ziemia Navajo?
Reżyser Lech Majewski, zapytany o genezę powstania filmu opowiada o swojej podróży w rejony Doliny Bogów, w południowozachodniej części stanu Utah: Location scout, z którym podróżowałem po pustyniach Ameryki, zawiózł mnie do tej magicznej doliny pełnej tajemniczych skał. Erozja tak je ociosała, że mają kształty jeźdźców na koniach, całej drużyny Indian. Jest też skała, która wygląda jak orzeł podrywający się do lotu oraz sporo gigantycznych popiersi, w których można dopatrzeć się rysów twarzy indiańskich wodzów. Pamiętam epizod w lokalnym barze, gdzie na półkach stały tylko puszki Coca-coli i Pepsi, ponieważ w krainie Navajo panuje prohibicja. Przy stolikach siedziało kilkunastu Indian. Przez cały czas, gdy tam byliśmy, Indianie nie wypowiedzieli ani jednego słowa i nie poruszyli się - zamarli niczym skały w Dolinie Bogów – i ta scena pozostała ze mną. Myślałem o ich nieruchomości, zawieszeniu w czasie. Dlaczego skamienieli? Dlaczego nie spojrzeli na nas? Zaintrygowała mnie ich niedostępność. Gdy zacząłem badać ich kulturę, odkryłem, że żyją w archaicznym świecie, którego my już nie znamy, bo żyjemy w świecie wysoce oderwanym od korzeni, obecnie coraz bardziej wirtualnym. Wracałem tam jeszcze kilka razy.
Historia o bogach ukrytych w górach oparta na legendzie plemienia Navajo, hipnotyzuje zdjęciami, które reżyser współtworzył razem z Pawłem Tyborą („Onirica”) w stanie Utah w USA oraz muzyką skomponowaną przez laureata Oscara® - Jana A.P. Kaczmarka.
W tytułowej Dolinie Bogów krzyżują się trzy wątki narracyjne, które prowokują widza do własnych interpretacji. Pierwszy to archaiczna legenda Indian Navajo o bogach zamkniętych w skałach doliny Valley of the Gods pełna bogatej symboliki i archetypów. Drugi to historia najbogatszego człowieka globu, tajemniczego Wesa Taurosa (John Malkovich), który dotknięty osobistą tragedią, ukrywa się przed światem. Trzeci wątek jest historią narratora, Johna Ecasa (Josh Hartnett), pisarza, który zmaga się z traumatycznym rozstaniem z żoną i twórczym kryzysem. W tym czasie firma Taurosa eksploatująca rudę uranu przejmuje Dolinę Bogów, gdzie planuje drążyć tunele w świętej ziemi. Spokój przodków Navajo zostaje zburzony a skały rodzą mściciela.
Widz pozostaje z pytaniami: Jak daleko można posunąć się dla miłości? Jakie tajemnice skrywa mityczna ziemia Navajo?
Reżyser Lech Majewski, zapytany o genezę powstania filmu opowiada o swojej podróży w rejony Doliny Bogów, w południowozachodniej części stanu Utah: Location scout, z którym podróżowałem po pustyniach Ameryki, zawiózł mnie do tej magicznej doliny pełnej tajemniczych skał. Erozja tak je ociosała, że mają kształty jeźdźców na koniach, całej drużyny Indian. Jest też skała, która wygląda jak orzeł podrywający się do lotu oraz sporo gigantycznych popiersi, w których można dopatrzeć się rysów twarzy indiańskich wodzów. Pamiętam epizod w lokalnym barze, gdzie na półkach stały tylko puszki Coca-coli i Pepsi, ponieważ w krainie Navajo panuje prohibicja. Przy stolikach siedziało kilkunastu Indian. Przez cały czas, gdy tam byliśmy, Indianie nie wypowiedzieli ani jednego słowa i nie poruszyli się - zamarli niczym skały w Dolinie Bogów – i ta scena pozostała ze mną. Myślałem o ich nieruchomości, zawieszeniu w czasie. Dlaczego skamienieli? Dlaczego nie spojrzeli na nas? Zaintrygowała mnie ich niedostępność. Gdy zacząłem badać ich kulturę, odkryłem, że żyją w archaicznym świecie, którego my już nie znamy, bo żyjemy w świecie wysoce oderwanym od korzeni, obecnie coraz bardziej wirtualnym. Wracałem tam jeszcze kilka razy.
Twórca zaprosił do współpracy znanych hollywoodzkim aktorów. Wśród nich John Malkovich (Niebezpieczne związki, Jądro ciemności, Być jak John Malkovich), Mary Reilly (Oszukana), Josh Hartnett (Helikopter w ogniu, Pearl Harbor, Apartament), Bérénice Marlohe (Skyfall, Romans na godziny), John Rhys-Davies (trylogia Władca Pierścieni, Poszukiwacze zaginionej Arki), Keir Dullea (2001: Odyseja kosmiczna)
Lech Majewski
Lech Majewski - malarz, poeta, prozaik, reżyser. Urodzony w Katowicach, studiował malarstwo na Akademii Sztuk Pięknych. Absolwent Wydziału Reżyserii PWSFTViT w Łodzi. Jego filmy, m. in.: „Rycerz”, „Pokój Saren”, „Wojaczek”, „Angelus”, „Ogród rozkoszy ziemskich”, „Szklane usta”, „MłyniKrzyż” oraz „Onirica” prezentowane były na festiwalach filmowych m.in. w Cannes, Wenecji, Berlinie, Toronto, Rzymie, Nowym Jorku, Rio de Janeiro, Londynie, Barcelonie, Jeruzalem i Montrealu, zdobywając wiele nagród.
Jego wideoarty, fotografie i rzeźby pokazywało wiele muzeów i galerii świata. W 2006 roku nowojorskie Museum of Modern Art uhonorowało jego twórczość organizacją indywidualnej retrospektywy, a rok później instalacja „KrewPoety” stała się częścią 52. Biennale w Wenecji. Kolejny cykl wideoartów p.t. „Bruegel Suite” był wystawiany w Luwrze, Tel Aviv Museum of Art, National Gallery w Londynie, Prado w Madrycie, w Muzeum Narodowym w Krakowie oraz na 54. weneckim Biennale.
Prowadzi również wykłady na wielu uniwersytetach i uczelniach świata; od Canterbury University w Nowej Zelandii, poprzez Harvard i Berkeley w USA, po Uniwersytet w Pizie i Akademię Sztuk Pięknych w Rzymie. Jest członkiem Amerykańskiej Gildii Reżyserów oraz Amerykańskiej Akademii Filmowej. Więcej informacji na stronie: www.lechmajewski.art.pl
Filmografia: "Rycerz" (1980); "Lot świerkowej gęsi" (1986); "Więzień Rio" (1988); "Ewangelia według Harry’ego" (1992); "Basquiat" (scenariusz, producent, 1996); "Pokój saren" (1997); "Wojaczek" (1999); "Angelus" (2001); "Ogród rozkoszy ziemskich" (2004); "Szklane usta" (2006); "Młyn i Krzyż" (2010); "Onirica" (2015), "Dolina Bogów" (2019).
Książki: Powieści: "Kasztanaja" (1981), "Szczury Manhattanu" (1993), "Pielgrzymka do grobu Brigitte Bardot Cudownej" (1996), "Metafizyka" (2002), "Hipnotyzer" (2003), "Manhattan Babilon" (2015). Tomiki poetyckie: "Baśnie z tysiąca nocy i jednego miasta" (1977), "Poszukiwanie raju" (1978), "Mieszkanie" (1981)," Muzeum mojej nędzy" (1997), "Święty Sebastian" (1998), "Smutek to najgorsza pora dnia" (2019). Eseje: "Asa Nisi Masa - Magia w 8 i 1/2 Felliniego" (1994), "Oficjalne Centrum Świata" (1998), "Pejzaż intymny - rozmowy autobiograficzne" (2017), "Ukryty Język Symboli" (2020).
Jan A.P. Kaczmarek
Jan A.P. Kaczmarek - wybitny kompozytor muzyki filmowej i teatralnej, lau- reat Oscara za ścieżkę dźwiękową do filmu „Marzyciel” (2005). Nominowany do Złotych Globów i nagrody Brytyjskiej Akademii Filmowej - BAFTA. Członek Amerykańskiej Akademii Filmowej i Europejskiej Akademii Filmowej.
Najsłynniejszą ścieżką dźwiękową Jana A.P. Kaczmarka jest muzyka do filmu „Marzyciel” (2004) z Johnnym Deppem i Kate Winslet w rolach głównych. W wyścigu o angaż Kaczmarek pokonał m.in. Jamesa Hornera, twórcę muzyki do „Titanica”. Za „Marzyciela” kompozytor otrzymał Oscara, był też nominowany do Złotego Globa, Złotego Satelity i nagrody BAFTA.
Już jako laureat Oscara Kaczmarek skomponował muzykę do wielu hollywoodzkich produkcji - „Wieczoru” z Meryl Streep i Glenn Close, „Spotkania” z Richardem Jenkinsem, „City Island” z Andym Garcią czy „Aż po grób”, w którym główne role grali Bill Murray i Robert Duvall.
Poza kompozycjami dla kina i teatru Jan A.P. Kaczmarek napisał także „Kantatę o wolności” na obchody 25-lecia Solidarności w Gdańsku, „Oratorio 1956” z okazji 50. rocznicy Poznańskiego Czerwca czy „Universę. Operę Otwartą” na 650-lecie Uniwersytetu Jagiellońskiego.
W 2004 roku Jan A.P. Kaczmarek powołał Instytut Rozbitek, zajmujący się działalnością edukacyjną i artystyczną. Od 2011 roku, jako twórca i dyrektor kieruje międzynarodowym festiwalem filmu, muzyki i idei Transatlantyk. Laureat Złotego Medalu Zasłużonego Kulturze Gloria Artis (2006) oraz Krzyża Kawalerskiego Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi w pracy twórczej i działalności artystycznej oraz osiągnięcia w promowaniu polskiej kultury (2015).
Eva Minge
Eva Minge - projektantka, która jako jedyna z nielicznych na polskim rynku od lat porusza się w dwóch płaszczyznach mody. Prêt-à-porter, które stanowi trzon kolekcji domu mody Eva Minge od 30 lat i haute couture, którym podbiła świat.
Projektantka pierwsze swoje kolekcje oparte o stare mistrzowskie krawiectwo pokazywała już w 2003r. na słynnych schodach hiszpańskich w Rzymie obok największych światowych Marek. Później regularnie brała udział w rzymskim tygodniu mody „Alta Moda Alta Roma”. Po kilku latach skorzystała zaproszenia do Paryża gdzie w ramach tygodnia haute couture pokazuje swoje bardzo wysoko oceniane projekty. Mało kto może sprostać zadaniu zaprojektowania strojów do tak wymagającego filmu i dla artysty, który tworzy go obrazem i traktuje jak najwyższa sztukę.
Lech Majewski osobiście poprosił o współpracę z projektantką, właśnie na bazie jej doświadczenia i dokonań w tym zakresie. Eva Minge jest znana z tego, że w swojej marce nie zatrudnia projektantów. Wszystko, co jest sygnowane jej nazwiskiem nadzoruje sama. Jej zespół konstruktorek i krawcowych posiada 30-letnie doświadczenie pracy nad wizjami Evy Minge. Kreatorka uważa, że praca z Lechem Majewskim była ogromnym wyróżnieniem i fantastyczną przygodą.
Dodatki specjalne w wydaniach Blu-ray:
Gwiazdy Hollywood o kulisach współpracy z Lechem Majewskim - scenarzystą, reżyserem, producentem i autorem zdjęć w jednej osobie.
Jak powstawał film: Proces twórczy Lecha Majewskiego
Lech Majewski
Lech Majewski - malarz, poeta, prozaik, reżyser. Urodzony w Katowicach, studiował malarstwo na Akademii Sztuk Pięknych. Absolwent Wydziału Reżyserii PWSFTViT w Łodzi. Jego filmy, m. in.: „Rycerz”, „Pokój Saren”, „Wojaczek”, „Angelus”, „Ogród rozkoszy ziemskich”, „Szklane usta”, „MłyniKrzyż” oraz „Onirica” prezentowane były na festiwalach filmowych m.in. w Cannes, Wenecji, Berlinie, Toronto, Rzymie, Nowym Jorku, Rio de Janeiro, Londynie, Barcelonie, Jeruzalem i Montrealu, zdobywając wiele nagród.
Jego wideoarty, fotografie i rzeźby pokazywało wiele muzeów i galerii świata. W 2006 roku nowojorskie Museum of Modern Art uhonorowało jego twórczość organizacją indywidualnej retrospektywy, a rok później instalacja „KrewPoety” stała się częścią 52. Biennale w Wenecji. Kolejny cykl wideoartów p.t. „Bruegel Suite” był wystawiany w Luwrze, Tel Aviv Museum of Art, National Gallery w Londynie, Prado w Madrycie, w Muzeum Narodowym w Krakowie oraz na 54. weneckim Biennale.
Prowadzi również wykłady na wielu uniwersytetach i uczelniach świata; od Canterbury University w Nowej Zelandii, poprzez Harvard i Berkeley w USA, po Uniwersytet w Pizie i Akademię Sztuk Pięknych w Rzymie. Jest członkiem Amerykańskiej Gildii Reżyserów oraz Amerykańskiej Akademii Filmowej. Więcej informacji na stronie: www.lechmajewski.art.pl
Filmografia: "Rycerz" (1980); "Lot świerkowej gęsi" (1986); "Więzień Rio" (1988); "Ewangelia według Harry’ego" (1992); "Basquiat" (scenariusz, producent, 1996); "Pokój saren" (1997); "Wojaczek" (1999); "Angelus" (2001); "Ogród rozkoszy ziemskich" (2004); "Szklane usta" (2006); "Młyn i Krzyż" (2010); "Onirica" (2015), "Dolina Bogów" (2019).
Książki: Powieści: "Kasztanaja" (1981), "Szczury Manhattanu" (1993), "Pielgrzymka do grobu Brigitte Bardot Cudownej" (1996), "Metafizyka" (2002), "Hipnotyzer" (2003), "Manhattan Babilon" (2015). Tomiki poetyckie: "Baśnie z tysiąca nocy i jednego miasta" (1977), "Poszukiwanie raju" (1978), "Mieszkanie" (1981)," Muzeum mojej nędzy" (1997), "Święty Sebastian" (1998), "Smutek to najgorsza pora dnia" (2019). Eseje: "Asa Nisi Masa - Magia w 8 i 1/2 Felliniego" (1994), "Oficjalne Centrum Świata" (1998), "Pejzaż intymny - rozmowy autobiograficzne" (2017), "Ukryty Język Symboli" (2020).
Jan A.P. Kaczmarek
Jan A.P. Kaczmarek - wybitny kompozytor muzyki filmowej i teatralnej, lau- reat Oscara za ścieżkę dźwiękową do filmu „Marzyciel” (2005). Nominowany do Złotych Globów i nagrody Brytyjskiej Akademii Filmowej - BAFTA. Członek Amerykańskiej Akademii Filmowej i Europejskiej Akademii Filmowej.
Najsłynniejszą ścieżką dźwiękową Jana A.P. Kaczmarka jest muzyka do filmu „Marzyciel” (2004) z Johnnym Deppem i Kate Winslet w rolach głównych. W wyścigu o angaż Kaczmarek pokonał m.in. Jamesa Hornera, twórcę muzyki do „Titanica”. Za „Marzyciela” kompozytor otrzymał Oscara, był też nominowany do Złotego Globa, Złotego Satelity i nagrody BAFTA.
Już jako laureat Oscara Kaczmarek skomponował muzykę do wielu hollywoodzkich produkcji - „Wieczoru” z Meryl Streep i Glenn Close, „Spotkania” z Richardem Jenkinsem, „City Island” z Andym Garcią czy „Aż po grób”, w którym główne role grali Bill Murray i Robert Duvall.
Poza kompozycjami dla kina i teatru Jan A.P. Kaczmarek napisał także „Kantatę o wolności” na obchody 25-lecia Solidarności w Gdańsku, „Oratorio 1956” z okazji 50. rocznicy Poznańskiego Czerwca czy „Universę. Operę Otwartą” na 650-lecie Uniwersytetu Jagiellońskiego.
W 2004 roku Jan A.P. Kaczmarek powołał Instytut Rozbitek, zajmujący się działalnością edukacyjną i artystyczną. Od 2011 roku, jako twórca i dyrektor kieruje międzynarodowym festiwalem filmu, muzyki i idei Transatlantyk. Laureat Złotego Medalu Zasłużonego Kulturze Gloria Artis (2006) oraz Krzyża Kawalerskiego Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi w pracy twórczej i działalności artystycznej oraz osiągnięcia w promowaniu polskiej kultury (2015).
Eva Minge
Eva Minge - projektantka, która jako jedyna z nielicznych na polskim rynku od lat porusza się w dwóch płaszczyznach mody. Prêt-à-porter, które stanowi trzon kolekcji domu mody Eva Minge od 30 lat i haute couture, którym podbiła świat.
Projektantka pierwsze swoje kolekcje oparte o stare mistrzowskie krawiectwo pokazywała już w 2003r. na słynnych schodach hiszpańskich w Rzymie obok największych światowych Marek. Później regularnie brała udział w rzymskim tygodniu mody „Alta Moda Alta Roma”. Po kilku latach skorzystała zaproszenia do Paryża gdzie w ramach tygodnia haute couture pokazuje swoje bardzo wysoko oceniane projekty. Mało kto może sprostać zadaniu zaprojektowania strojów do tak wymagającego filmu i dla artysty, który tworzy go obrazem i traktuje jak najwyższa sztukę.
Lech Majewski osobiście poprosił o współpracę z projektantką, właśnie na bazie jej doświadczenia i dokonań w tym zakresie. Eva Minge jest znana z tego, że w swojej marce nie zatrudnia projektantów. Wszystko, co jest sygnowane jej nazwiskiem nadzoruje sama. Jej zespół konstruktorek i krawcowych posiada 30-letnie doświadczenie pracy nad wizjami Evy Minge. Kreatorka uważa, że praca z Lechem Majewskim była ogromnym wyróżnieniem i fantastyczną przygodą.
Dodatki specjalne w wydaniach Blu-ray:
Gwiazdy Hollywood o kulisach współpracy z Lechem Majewskim - scenarzystą, reżyserem, producentem i autorem zdjęć w jednej osobie.
Jak powstawał film: Proces twórczy Lecha Majewskiego
