Mocno niepokojący, pozostawiający widza w dyskomforcie szkic greckiej rodziny. Na pierwszy rzut oka zamożna, szczęśliwa familia mieszkająca gdzieś poza miastem, w pięknym domu z basenem i ogrodem. Czego pragnąć więcej? Lanthimos w swoim obiektywie ukazuje patriarchat, który ociera się o czysty totalitaryzm. Ojciec eksperymentuje z wychowaniem swoich dwóch córek i syna. Wprowadza rygorystyczny zakaz opuszczenia domu. Dzieci uczone są słów, które oznaczają coś zupełnie innego, jakby ojciec chciał potwierdzić tezy dekonstrukcjonizmu, iż myślenie ludzkie całkowicie ograniczone jest przez język. Poza tym łamane są wszelkie normy obyczajowe, przekroczone zostają granice tabu społecznego. Pornografia w domu greckiej rodziny jest całkowicie zabroniona, jednakże pozwala się na akty kazirodcze. Małe wskazówki, że świat zewnętrzny nie wygląda tak, jak ich mała społeczność, powodują, iż dzieci zaczynają pragnąć doznać prawdziwej wolności i poznać nieznane. Chłodne, wyważone kino, które nie stawia łatwych pytań, ani nie daje jasnych odpowiedzi. Sylwia Nowak-Gorgoń

Choć obecnie Iron Man jest jednym z najbardziej znanych superbohaterów, to tak naprawdę dopiero od premiery pierwszego filmu o Iron Manie w 2008 roku historię tę poznała szersza publika. Wcześniej ta fikcyjna postać znana była jedynie fanom serii komiksowych wydawanych przez Marvel Comics. Swego rodzaju „nowe życie” historia uzyskała właśnie za sprawą filmu Jona Favreau, ale również, a może przede wszystkim, dzięki fantastycznej roli głównego bohatera, jaką wykreował Robert Downey Jr. Wcielił się w postać Tony’ego Starka, ekscentrycznego multimiliardera, który wykorzystuje swoje możliwości finansowe do zbudowania supernowoczesnej zbroi. Staje się ona jego narzędziem w walce ze złem. Iron Man to kolejna już w literaturze i filmie tajemnicza postać, która naraża własne życie w słusznej sprawie. Nie odsłania swej tożsamości, rezygnując przy tym ze splendoru. Robert Downey Jr. w roli Tony’ego Starka wprost zabłysnął na ekranie. Choć już wcześniej grywał w wielu filmach, to dopiero od tego momentu jego kariera nabrała prawdziwego rozpędu. Cóż, czasem trzeba trochę poczekać na „swój moment”. Nie dziwi, że rolą Tony’ego Starka  Robert Downey Jr. przykuł uwagę publiczności (i producentów) na całym świecie. Nadał tej postaci dużo łobuzerskiego uroku i stworzył kreację bardzo charakterystyczną. To prawdziwie współczesny superbohater, realizujący swoją misję walki ze złem z nutką nonszalancji i sporą dawką ironicznego humoru. Katarzyna Piechuta

Miasteczko Derry. Minęło 27 lat. Po tragicznych wydarzeniach dorośli członkowie "Klubu frajerów" powracają, aby ponownie zmierzyć się z zabójczym klaunem. Kontynuacja adaptacji książki Stephena Kinga. Po premierze, część pierwszą okrzyknięto najlepszym horrorem od wielu lat. Jednak dla wielu „To” jest bardziej historią prawdziwej przyjaźni i stawianiu czoła swoim największym lękom niż horrorem o krwiożerczym Klaunie Pennywise. Doskonale nakreślone postacie i znakomicie dobrani aktorzy (w rolach głównych James McAvoy i Jessica Chastain), dzięki którym znów łatwo uwierzyć w siłę prawdziwej przyjaźni. Druga część jest bardziej dojrzała, a co za tym idzie, każda strata bohaterów jest bardziej bolesna, bardziej prawdziwa. Strach, który mieszka w bohaterach potęguje się, nie ma już dziecięcej niewinności. Sylwia Nowak-Gorgoń