Janusz Morgenstern ur. 16 listopada 1922 r. w Mikulińcach jest znakomitym reżyserem, a także scenarzystą i producentem filmowym.

W 1954 r. ukończył Wydział Reżyserii w Łódzkiej Filmówce ukończył w 1954 roku. Karierę filmową zaczynał asystując Wandzie Jakubowskiej oraz Andrzejowi Wajdzie (pierwsze wspólne zadanie to współpraca przy realizacji "Kanału").

Jako samodzielny reżyser debiutował w 1960 r. filmem "Do widzenia, do jutra". Po nim Morgenstern nakręcił kilka obrazów opowiadający o dramacie wojny, by w "Jowicie" nakręconej według "Disneylandu" Dygata powrócić do tematu współczesnego. Ten film przyniósł mu nagrodę za reżyserię oraz Nagrodę Ekumeniczną na prestiżowym festiwalu w San Sebastian.

W 1972 roku powstał obraz "Trzeba zabić tę miłość" nakręcony według scenariusza Janusza Głowackiego.

Wielką popularnością cieszyły się również zrealizowane przez niego seriale telewizyjne. Współpracę z telewizją Janusz Morgenstern zaczął od realizowania spektakli teatru sensacji - popularnej w latach 60. "Kobry". Następnie powstała "Stawka większa niż życie", w 1970 r. "Kolumbowie" na podstawie prozy Romana Bratnego i pod koniec dekady lat 70. "Polskie drogi".

Janusz Morgenstern jest kierownikiem artystycznym Zespołu Filmowego "Perspektywa", w którym jako producent zrealizował wiele filmów w ramach którego wyprodukował m.in. "Królową Bonę" w reżyserii Janusza Majewskiego, "Misia" Stanisława Barei, "Konopielkę" i "Siekierezadę" Witolda Leszczyńskiego, "Wojnę światów – następne stulecie" Piotra Szulkina, "Dolinę Issy" oraz "Lawę" w reżyserii Tadeusza Konwickiego, "Barytona" i "Jezioro Bodeńskie" Janusza Zaorskiego, "Kronikę wypadków miłosnych" i "Korczaka" Andrzeja Wajdy oraz "Bohatera roku" i "Komornika" w reżyserii Feliksa Falka.

Za swą wieloletnią działalność otrzymał wiele prestiżowych nagród, m.in. Order Odrodzenia Polski - Krzyż Oficerski w 1976, Order Odrodzenia Polski - Krzyż Komandorski z Gwiazdą w 1977 oraz Złoty medal "Gloria Artis" w 2005 r.

Obecnie przygotowuje swój następny film oparty na motywach powieści Janusza Andermana "Całe życie".