Front Wizualny to pomost między kinem a sztuką, przestrzeń dla eksperymentów, nieplanowanych spotkań i nagłych olśnień, z których rodzą się świeże fascynacje. Filmy z tej wyjątkowej sekcji będzie można zobaczyć już w lipcu, w ramach 22. Międzynarodowego Festiwalu Nowe Horyzonty (21-31 lipca stacjonarnie, do 7 sierpnia również online). Szykujcie się na kino przesycone marzeniami, rewolucyjną energią i nieskrępowaną wyobraźnią.

Gdzie przebiega linia Frontu Wizualnego?

Tegoroczny Front Wizualny zaprowadzi widzów do miejsc, gdzie rodzą się ruchy oporu wobec społecznych i estetycznych norm. Do zakamarków snów, laboratoriów przyszłości, białych plam historii. W tym roku Front biegnie przez wiele całkiem zwyczajnych domów i jeden nawiedzany przez duchy. Przez domek dla lalek, piekło randkowych aplikacji, prastary las, podwodny ogród, dwie wyspy, aż do słońca, któremu spojrzymy prosto w świecącą twarz. Więcej o Froncie Wizualnym opowiada dyrektorka artystyczna Nowych Horyzontów i kuratorka sekcji, Ewa Szabłowska.

"Coma", reż. Bertrand Bonello: o czym śni pokolenie snow flake’ów?

W fantasmagoryczną podróż przez noc umysłu młodej kobiety, rozpoczynającej swoje dorosłe życie w czasie pandemii zabiera nas Bertrand Bonello (17. NH – Nocturama, 19. NH – Zombi Child). "Coma" – hybrydowy esej, który reżyser zadedykował swojej 18-letniej córce, emblematycznej bohaterce pokolenia snow flake’ów, jest mapą myśli i emocji. Błyskotliwie wykorzystując rozmaite formaty wizualne, Bonello eksploruje jej wewnętrzny świat, zbudowany na specyficznym rodzaju wrażliwości rozpiętej między delikatnością, wycofaniem a czarnym humorem.

"Kafka dla dzieci", reż. Roee Rosen: program dla (niegrzecznych) widzów

"Kafka dla dzieci" to długo wyczekiwany, pełnometrażowy debiut Roee Rosena (10. NH – retrospektywa prac wideo, 15. NH – wystawa Midnight Show i 17. NH – wystawa Homefront). Rosen, adult terrible izraelskiej sceny artystycznej, zasłynął jako przewrotny badacz paradoksów, białych plam i ciemnych zakamarków izraelskiej tożsamości. Kafka dla dzieci jest metahistorią o przemianach, opowiedzianą w konwencji telewizyjnego programu dla dzieci. Ekspresjonistyczne animacje, toksyczne reklamy, filozoficzne wykłady co chwilę przerywają ten perwersyjny musical, zmierzający do niepokojącego finału.

"Wenus w najkach", reż. André Antônio: kino, queer i sportowe buty

André Antônio, brazylijski reżyser i performer, eksploruje przyjemności płynące z kontaktu ze sportowym obuwiem, klasyką kina i teorią queer w bezwstydnie hedonistycznym i fetyszystycznym filmie "Wenus w najkach". Dysydenckie doświadczenia seksualne nie czynią życia gorzkim – mówi Antônio – wręcz przeciwnie, mogą przynieść różne możliwości i odkrycia. W filmie reżyser wciela się równocześnie w dwie osoby: pacjenta z fetyszem stóp i psychoanalityczkę, do której udaje się na terapię.

"Pustka i ja", reż. Adrián Silvestre: randki i wolność

To, w jaki sposób sztuka może stać się narzędziem wyzwolenia, pokazuje Adrián Silvestre w filmie "Pustka i ja". Raphaëlle Pérez, queerowa performerka, aktywistka i odtwórczyni głównej roli, buduje swoją tożsamość równolegle na dwóch frontach: romantycznym i artystycznym. O ile jej ciało jest polem walki, o tyle sztuka staje się przestrzenią wolności, bo tam może opisać się przy użyciu własnego głosu.

"Super Natural", reż. Jorge Jácome: zanurz się w pierwotnej miksturze

W "Super Natural" dwa poza-ludzkie głosy wzywają do zanurzenia się w bujnym ekosystemie filmowym Jorge Jácome’a. W lepkim, wodnym żywiole prowadzą od płynnych początków życia przez wiele cykli snu do międzygatunkowych spotkań między ludźmi a hybrydowymi stworzeniami. Po części multisensoryczny kolaż, po części medytacja z przewodnikiem, "Super Natural" przekształca subtropikalną przyrodę Madery w pierwotną zupę form: ciał w kontakcie, ciał rozpływających się w krajobrazach, ciał splecionych z innymi ciałami: ludzi, roślin, owoców i zwierząt.

"Odpowiedź słońcu", reż. Rainer Kohlberger: daj się oślepić kinu

A co można zobaczyć patrząc przez godzinę w słońce? Odpowiedzi udziela Rainer Kohlberger w obrazie, który jest nie tyle filmem, co intensywnym doświadczeniem wizualnym, słuchowym, a w końcu także cielesnym. Odpowiedź słońcu, eksperyment wywodzący się z tradycji Op-Artu i awangardy filmowej lat 70., będzie najbardziej radykalną wizualnie propozycją tegorocznych Nowych Horyzontów. W ciemności sali kinowej będzie można wyłączyć myśli i – patrząc w pulsujący światłem oraz dźwiękami ekran – zresetować zmysły w seansie zbiorowej deprywacji sensorycznej.

Pełny program Frontu Wizualnego poznamy 5 lipca.