Carlos Saura, reżyser niezapomnianych arcydzieł „Flamenco, flamenco", „Nakarmić kruki" czy „Carmen", zabiera widzów do serca argentyńskiej muzyki. Twórca staje z kamerą w miejscu, gdzie przecinają się szlaki przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. Tradycyjne ludowe melodie mieszają się z popularną muzyką, a artyści zastanawiają się, jaka jest przyszłość tej sztuki.

W „Argentynie" pojawiają się najważniejsze zespoły i artyści tamtejszej sceny. Ich taniec, śpiew i debaty stają się dla twórcy fascynującym spektaklem. Bohaterowie poruszają się pośród luster, które pozwalają przyjrzeć się, jak dopracowane i przemyślane są ich ruchy. Tu nie ma przypadkowego gestu ani fałszywej nutki.

Wrażliwość reżysera pozwala mu wydobyć z argentyńskiej kultury jej esencję: żywiołowość, dynamikę, emocjonalność, gorącą krew, a także erotyzm i magnetyzm. To doskonała alternatywa dla tych, którzy znudzeni są banalnością i powtarzalnością programów w rodzaju „Taniec z gwiazdami".

Z „Argentyny" o tytułowym kraju widzowie dowiedzą się więcej niż z najlepszego przewodnika turystycznego. Saura dowodzi, że tylko przez zagłębienie się w kulturę, która ukształtowała naród, można ten naród poznać najlepiej.