„Mocny człowiek” to klasyka kina polskiego oparta na motywach powieści Stanisława Przybyszewskiego. Film wyreżyserowany przez Henryka Szaro, jednego z najważniejszych autorów rodzimego kina niemego, jest przykładem adaptacji na wysokim poziomie realizacji. Zwłaszcza zdjęcia Giovanniego Vitrottiego są bogate w efekty przejścia czy podział ekranu.

Tytułowy „Mocny człowiek” to tytuł sztuki literata Jerzego Górskiego, która trafia w ręce Henryka Bieleckiego. Bielecki przywłaszcza sobie dzieło i drukuje tekst pod nową nazwą, sygnując go swoim nazwiskiem. Gdy odnosi sukces wydawniczy, ma powstać spektakl. Bielecki nie potrafi wycofać się z machiny oszustwa, którą sam stworzył.

O sukcesie produkcji decyduje także obsada. Gregori Chmara jako Henryk Bielecki, główny bohater z niespełnionymi ambicjami, genialnie odtworzył człowieka z żądzą sławy. Ten motyw wciąż jest aktualny oraz realizowany w różnych konfiguracjach (jak amerykańskie „Między wierszami” Briana Klugmana i Lee Sternthala wyprodukowany w 2012 czy francuski „Mężczyzna idealny” z 2014 roku w reżyserii Yanna Gozlana). Dopełnieniem kreacji Chmary są aktorzy teatralni. Stanisława Wysocka jako babka Bieleckiego, Aleksander Zelwerowicz w wyrazistej roli wydawcy czy Tadeusz Fijewski w epizodzie jako boy w hotelu Europejskim, wiarygodnie odtwarzają persony dramatu. Istotną dla wydarzeń postacią jest literat Jerzy Górski, w którego wcielił się Artur Socha.

Należy zaznaczyć, że metoda aktorska w czasach kina niemego odbiega od dzisiejszej, bardziej stonowanej gry. Dawniej, kiedy informacje istotne dla fabuły były podawane, ekspresja była wyrażana mimiką, na którą kładziono nacisk.

Historia „Mocnego człowieka” jest równie sensacyjna i dramatyczna, jak przedstawiane wydarzenia. W czasie II wojny światowej przepadły wszystkie kopie dzieła, które uznano za zaginione, dopóki nie odnaleziono go w archiwum filmowym w Belgii w 1997 roku. Film został odrestaurowany i wydany na DVD w 2006. Dodano do niego muzykę nagraną przez Macieja Maleńczuka i grupy Maleńczuk Tuta Rutkowski Super Trio. Warto także udać się na pokaz z muzyką na żywo, co pozwala porównać aranżacje i poszerzyć możliwości interpretacyjne.