Film "Kiedy stopi się lód" miał swój przedpremierowy pokaz w warszawskiej Kinotece, w ramach znanego cyklu spotkań Filmoterapia, które prowadzi autorka tego projektu Martyna Harland - psycholożka i wykładowczyni Uniwersytetu SWPS, dziennikarka. Reżyserski debiut belgijskiej aktorki Veerle Baetens to intensywna opowieść o mrokach dojrzewania, dziecięcej bezwzględności i konieczności zmierzenia się z traumą z przeszłości. Stanowił ważny temat do dyskusji na temat traum i wychodzenia z nich pod hasłem "Jak ukoić lęk i traumę. Czyli w stronę wyjścia".

Film Veerle Baetens powstał na podstawie bestsellerowej powieści Lize Spit, wydanej w 2018 roku także w Polsce, pod tytułem „Szpadel”.

Bohaterką filmu jest Eva, nieśmiała, wycofana, młoda kobieta, która mieszka w Brukseli i pracuje na co dzień jako asystentka fotografa. Mieszka razem z młodszą siostrą Tess, do czasu kiedy ta podejmuje decyzję o wyprowadzce. Ewie trudno się z tym pogodzić. Drugim ważnym momentem w jej życiu jest otrzymanie zaproszenia na portalu społecznościowym, które staje się pretekstem do tego, by odwiedziła miejsce swojego dzieciństwa. 

Przez cały film sceny z życia bohaterki przeplatają się z retrospekcjami - scenami z jej dzieciństwa. Początkowo wydaje się ono bestroskie, jako, że większość czasu spędzała z dwójką przyjaciół – Timem i Laurensem na zabawie. Ich wzajemne relacje zostały wystawione na próbę z chwilą, gdy pomysły chłopców stawały się coraz bardziej zuchwałe. Eva, która nie mogła znaleźć zrozumienia w domu rodzinnym, bojąc się, że może zostać wykluczona z grupy, zaczęła być częścią ich niebezpiecznej gry. Ta doprowadziła zaś do jej prawdziwego dramatu i głebokiej traumy, która rzutowała na jej późniejsze życie.

W dyskusji po filmie wzięli udział specjaliści: Justyna Żukowska-Gołębiewska - psycholożka, specjalistka pracująca w obszarze szeroko rozumianego kryzysu rodziny, Marlena Kazoń - psycholożka, psychoterapeutka, seksuolożka, Paweł Szczuciński - psychiatra oraz Marcelina Kurzyk - edukatorka seksualna. Widzowie byli głeboko poruszeni filmem, który jest przepełniony emocjami i je wywołuje u odbiorców.

Rozmawiano o traumach, w tym o traumie ujawnienia, o konieczności ich pokonywania, zamykania spraw z przeszłości. Mówiono o poczuciu osamotnienia współczesnego rodzica, nieradzeniu sobie z rolą wychowawcy. Padło dużo ważnych stwierdzeń, m.in., że nie można obarczać odpowiedzialnością dzieci. "A do wychowania dziecka potrzeba wioski, ale nie dla dziecka, ale dla rodzica". Poruszono różne aspekty psychologiczne traum.

Na końcu skupiono się na trigger warning (informacja, że zawartość filmu może być niepokojąca dla odbiorcy oraz wywołać u niego reakcję wynikającą z zespółu stresu pourazowego). NIe jest polecany osobom z zaburzeniami lękowymi, depresją, myślami samobójczymi, takim, które doświadczyły przemocy i jeszcze nie wyszły z traumy. Specjaliści polecili go natomiast rodzicom (bez dzieci) i osobom, które traumy przepracowały, pokonały.