Tytuł najnowszego obrazu Siergieja Bodrowa to „Czyngis - chan”. Reżyser sięga w nim do odległej historii, bo do czasów imperium mongolskiego, które zostało powołane do istnienia przez niejakiego Temudżina (Czyngis - chan to imię przybrane po koronacji), jednego z najlepszych, ale i najokrutniejszych władców mongolskich. Film ma charakter biograficzny. Przedstawiono w nim losy małego chłopca, srogo doświadczonego przez życie, który wyrasta na potężnego wojownika. W fabułę została wpleciona piękna, tradycyjna, mongolska muzyka, która świetnie współgra z charakterem produkcji. Widać również starania realizatorów o wierne oddanie kolorytu lokalnego dawnego imperium.

Na początku filmu odbiorca poznaje małego chłopca, dziewięciolatka o imieniu Temudżin. Odbywa on podróż wraz ze swym ojcem – Jesugejem (władca osady), której celem, zgodnie z tradycją, ma być odnalezienie przyszłej żony dla Temudżina. Jego wybranką ma zostać dziewczyna z klanu Meritów, w ten sposób doszłoby do połączenia sił obu rodów i ich pojednania. W czasie podróży, wędrowcy zatrzymują się jednak w osadzie przyjaciela Jesugeja, gdzie mały Temudżin poznaje Borte. Dzieci zakochują się w sobie. Dziewięciolatek nie chce więc kontynuować już wyprawy. Z jego decyzją zgadza się ojciec. Oboje postanawiają zatem wrócić w rodzinne strony. W drodze spotykają Tatarów, którzy przyczyniają się do śmierci Jesugeja. Władzę po nim obejmuje zdradliwy sługa, Tamudżin zaś, zamiast otrzymać zaszczyty należne władcy, staje się więźniem we własnym domu. Dla chłopca rozpoczynają się czasy poniżenia, służby i biedy. Trudne warunki życia, chęć zemsty, czynią w niedługim czasie ze słabego dziewięciolatka groźnego, twardego mężczyznę, który już jako wojownik upomni się o należne mu zaszczyty. Tamudżin zapragnie także zjednoczenia Mongołów i stworzenia potężnego imperium.

Film wydaje się być pierwszą częścią przygód Czyngis Chana. Koniec sygnalizuje, że o dalszych kolejach losu Tamudżina jeszcze będzie mowa. Ja przynajmniej odniosłam takie wrażenie. Obraz „zatrzymuje” się bowiem, gdy Tamudżin rozpoczyna jednoczenie zwaśnionych rodów. Jednak to dopiero początek historii wielkiego władcy, a zarazem zalążek imperium, które w rzeczywistości zostało powołane do istnienia w 1206 roku. W tym samym czasie Tamudżin przyjął imię Czyngis – chan, które znaczy tyle co: książę wszystkiego, co znajduje się pomiędzy oceanami. Skąd taka nazwa? Otóż, w chwili śmierci Tamudżina imperium mongolskie rozciągało się od Pacyfiku do Morza Kaspijskiego.

Obraz Bodrowa to także niewątpliwie wielkie przedsięwzięcie, w którym wzięła udział ogromna liczba statystów. Wiele jest bowiem scen bitewnych, których nakręcenie musiało wiązać się z olbrzymim nakładem pracy wielu osób. Do tego malownicze, wspaniałe zdjęcia, ciekawe sceny i fabuła, przedstawiająca losy realnego, niezwykłego człowieka. Wszystko to razem sprawia, że „Czyngis – chana” ogląda się z zainteresowaniem.

Film nie jest trudny w odbiorze. Widz skupia się na losach głównego bohatera i czas leci szybko. Seans pozwala również na obcowanie z historią, bo przecież przedstawione wydarzenia zawierają w sobie wiele z realnej rzeczywistości. Prawda jest w filmie wszechobecna. I chociażby dla jej poznania, uświadomienia sobie pewnych mechanizmów cywilizacyjnych, warto wybrać się do kin.