opis
Polska przełomu lat 80. i 90. 30-letnia Bogna Wegner (Hanna Dunowska) nie uważa się za szczęśliwą ani spełnioną kobietę. Nie kocha męża, a praca nie przynosi jej satysfakcji. Gdy mąż wyjeżdża na stypendium zagranicę, Bogna dowiaduje się o śmierci matki (Alina Janowska).
Tragiczna wiadomość uruchamia lawinę wspomnień z niezbyt udanego dzieciństwa. Jadąc na pogrzeb do rodzinnej miejscowości kobieta analizuje swoje życie. Bogna dorastała w latach 50., na które położył się cieniem stalinizm. Sam Stalizm straszył dziewczynę w sennych koszmarach. W pogmatwanej rzeczywistości tamtych lat nie pomagała jej się odnaleźć matka - zagorzała katoliczka. Bogna wyrosła na znerwicowaną i niepewną siebie kobietę.
Po powrocie z pogrzebu matki postanawia poznać różne smaki życia. Korzystając z nieobecności męża Bogna nawiązuje romanse z kolegą z pracy i przyjaciółką (Ewa Sałacka), a nawet próbuje sił jako prostytutka. Te doświadczenia prowadzą jednak w ślepą uliczkę.
