McG

Joseph urodził się w Kalmazoo w stanie Michigan, a dorastał w Kalifornii. Studiował na University of California-Irvine, zdobywając tytuł licencjata w psychologii. Po ukończeniu studiów zaczął pracować w branży muzycznej, filmując lokalne zespoły, z którymi był zaprzyjaźniony. Założył firmę G Recordings i rozpoczął współpracę z grupą Sugar Ray. Nichol był dla nich producentem, autorem tekstów piosenek i reżyserem wideoklipów. Szybko wypracował charakterystyczny styl, który przysporzył mu wielu fanów i klientów. Zajmował się artystycznym wizerunkiem takich zespołów jak Korn, Cypress Hill i Mase, dodając do nich trochę lekkości i świeżości. Wyreżyserował szereg muzycznych hitów: „Fly” i „Every Morning” Sugar Ray, „The Way” Fastball, „Walkin’ On the Sun” i „All Star” Smash Mouth, „Pretty Fly (For a White Guy)” i “Why Don’t You Get a Job” The Offspring “One Week” Barenaked Ladies. W 1997 roku otrzymał Billboard’s Pop Video of the Year Award za teledysk “Walking on the Sun” oraz Pop Video of the Year Award z Music Video Production Association za “Fly”. Nichol stał się mistrzem w doskonałym sprzedawaniu piosenek, nadając im odpowiednią i przyciągającą wzrok oprawę plastyczną. Zachęcony sukcesami na tym polu, spróbował swoich sił w reklamie. Nakręcił reklamówki dla Major League Baseball, Coca-Cola i GAP. Dla tej popularnej sieci sklepów odzieżowych zrobił niezapomniany spot, w którym tancerki w ubraniach z khaki tańczą do słynnej piosenki Queen „Crazy Little Thing Called Love” w interpretacji Dwighta Yoakama. Nichol za niezwykle pomysłowe reklamy dla GAP został uhonorowany w 1999 roku na Londyńskim Międzynarodowym Festiwalu Filmowym.

Niewiele trzeba było, żeby Nichol odniósł sukces w filmie pełnometrażowym. Miał niezwykłą i nowatorską wizję kinowej wersji „Aniołków Charliego”, mnóstwo dynamizmu i entuzjazmu oraz na tyle tupetu, że producenci zgodzili się mu powierzyć reżyserowanie projektu, w którym zagrała Drew Barrymore, Cameron Diaz i Lucy Liu. Jego debiut reżyserski, który na ekrany kin wszedł w 2000 roku, miał w sobie tą samą radość, beztroskę i energię, którą było widać w teledyskach. Nie zachwycił krytyków ani nie zebrał nagród czy wyróżnień, ale gwarantował dobrą zabawę i rozrywkę. Następnymi filmami, w które Nichol się zaangażował, były „Fastlane” (2002-2003), „Aniołki Charliego 2: zawrotna prędkość” (2003) oraz „Hot Wheels” (2005).