biografia
Pojawił się niemal znikąd, by wkrótce zostać uznanym w Anglii za wielkie aktorskie odkrycie. Zarówno na deskach, jak i na ekranie – tym dużym i małym – udało mu się zrobić imponującą karierę w stosunkowo krótkim czasie. Jednak pomimo uznania krytyki, którą cieszy się od lat, jego nazwisko jest praktycznie nieznane poza macierzystym krajem.
Ejiofor urodził się w Londynie w rodzinie nigeryjskich imigrantów. Jego ojciec był lekarzem, a matka farmaceutką. Swoje powołanie odkrył jako mały chłopiec, gdy zobaczył Cary’ego Granta w filmie „Once Upon A Honeymoon”. W wieku trzynastu lat zaczął występować w szkolnych przedstawieniach i dla National Youth Theatre, gdzie wcielał się w Juliusza Cezara i Otella. Realizację swojej pasji kontynuował w Dulwich College, a potem w prestiżowej London Academy of Music and Dramatic Arts. Podczas studiów w tej ostatniej dał się poznać jako dominująca osobowość sceniczna w sztukach wystawianych przez Almeida Theatre Company i Royal National Theatre. Za rolę w przedstawieniu „Blue/Orange” z 2000 roku otrzymał nagrodę London Evening Standard Theatre Award i Jack Tinker Award (obie dla najlepszego debiutanta) oraz nominację do Laurence Olivier Theatre Award.
Przed kamerą po raz pierwszy pojawił się w 1996 roku w telewizyjnym filmie „Śmiertelna podróż”. Był to thriller o afrykańskich uchodźcach, którzy na rosyjskim statku uciekają do Francji. Mimo że występ Ejiofora nie był szczytem jego możliwości, przyuważył go Steven Spielberg, który obsadził go w niewielkiej roli w historycznym dramacie „Amistad” w 1997 roku obok Morgana Freemana i Anthony’ego Hopkinsa. Dwa lata później pojawił się w „Czasie Greenwich”, opowieści o dwudziestolatkach, którzy w cztery lata po ukończeniu college’u spotykają się, by wspólnie zastanowić się, co dalej. W obrazie „To był wypadek” próbował z kolei wyjść na prostą po pobycie w więzieniu.
Przełomem w karierze była dla niego rola w dramacie „Niewidoczni” Stephena Frearsa z 2002 roku. Ejiofor wcielił się w nigeryjskiego lekarza, pracującego w londyńskim hotelu razem z turecką pokojówką (Audrey Tautou). Hotel jest miejscem narkotykowych transakcji i prostytucji, ale gdy lekarz znajduje w jednej z toalet serce, okazuje się, że dzieją się tam dużo mniej przyjemne rzeczy. Subtelna, ale intensywna kreacja aktora zwróciła na niego uwagę Hollywood oraz krytyki, która wyróżniła go nominacją do Felixa. Po występach w brytyjskiej telewizji w „Twelfth Night” i „The Canterbury Tales” w 2003 roku, pojawił się w komedii romantycznej „To właśnie miłość” Richarda Curtisa. Został świeżo upieczonym mężem Keiry Knightley, która musi zmierzyć z faktem, że kocha ją też inny mężczyzna. Potem Spike Lee zaangażował go do swojej komedii „Ona mnie nienawidzi”. Jako członek południowoafrykańskiego parlamentu, który nie pamięta wykonywanych na nim tortur, zagrał w dramacie „Red Dust”. Potem Woody Allen obsadził w roli jednego z pretendentów do ręki Radhy Mitchell w tragicznej wersji historii głównej bohaterki w swoim obrazie „Melinda i Melinda”.
W „Czterech braciach” Johna Singletona z 2005 roku miał zdecydowanie odmienną rolę sadystycznego szefa gangu, odpowiedzialnego za zamordowanie przybranej matki tytułowych czterech braci, który staje się obiektem ich zemsty. W przygodowym filmie science-fiction „Serenity” ponownie udowodnił swój talent w kreowaniu negatywnych postaci, tym razem jednak posiadała ona resztki szlachetności. Po występie w thrillerze „Slow Burn” wcielił się w transwestytę Lolę, która daje nadzieję na uratowanie fabryki obuwniczej przed upadkiem, zamawiając dla siebie i koleżanek tytułowe buty. Natomiast w „Planie doskonałym” Spike’a Lee, w którym niebezpieczną grę prowadzą ze sobą policjant i złodziej, który napada na bank, zagrał u boku Clive’a Owena, Denzela Washingtona i Jodie Foster.
Z Owenem ponownie spotkał się na planie futurystycznej produkcji „The Children of Men” Alfonso Cuaróna, gdzie zagrali również Julianne Moore i Michael Caine. Natomiast w „Tonight at Noon” Michaela Almereydy, obrazie analizującym plusy i minusy związków, pojawił się obok Dagmary Domińczyk i Ethana Hawka.
