Hugh Laurie

Brytyjski aktor, głównie komediowy, szerokiej publiczności znany ostatnio z tytułowej roli w amerykańskim serialu „Dr House”.

Urodził się 11 czerwca 1959 roku w Oksfordzie w Anglii. Jego ojciec był zawodowym wioślarzem i złotym medalistą igrzysk olimpijskich w tej dyscyplinie, dlatego nie dziwi fakt, że w wieku licealnym i w czasie studiów, wśród zajęć przyszłego aktora również znalazł się ten sport.

Idąc w ślady ojca, ukończył najpierw prestiżową Eton School, by później studiować antropologię i archeologię w Selwyn College na uniwersytecie Cambridge, jednocześnie trenując wioślarstwo. Porzucił sport dopiero na skutek poważnej choroby.

To wtedy właśnie zainteresował się aktorstwem i zapisał do słynnej studenckiej grupy Footlights, gdzie spotkał się m.in. z Emmą Thompson i Stephenem Fry’em.

Zanim Hugh ukończył studia, grupa ta zdobyła ważną nagrodę Perrier Comedy Award na festiwalu w Edynburgu za przedstawienie „The Cellar Tapes”, co zaowocowało propozycją występu na londyńskim West Endzie, a w efekcie – stworzenia telewizyjnej wersji spektaklu.

Najlepsi – wśród nich Laurie, Thompson i Fry – zostali wybrani do uczestnictwa (jako scenarzyści i aktorzy) w komediowych show telewizyjnych: „Alfresco” (1983), „There’s Nothing to Worry About” (1982), „The Crystal Cube” (1983). W 1984 roku wystąpili razem gościnnie w popularnym sitcomie „The Young Ones”.

Już w 1985 roku nastąpił debiut Lauriego na dużym ekranie i w amerykańskiej produkcji „Obfitość” Freda Schepisi z gwiazdorskim udziałem Meryl Streep, Iana McKellena i Johna Gielguda, jednak popularność za oceanem udało mu się zyskać dopiero 20 lat później.

W międzyczasie budował swoją pozycję w rodzimym kraju.

W latach 80-tych występował przede wszystkim w różnych rolach (m.in. jako książę Walii) w słynnych, kostiumowych seriach komediowych z cyklu „Czarna żmija” (1986-89, 1999), z udziałem Rowana Atkinsona.

W latach 1987-95 współtworzył z Fryem komediowy show „A But of Fry and Laurie”, gdzie często wykonywał parodie piosenek, grając na pianinie lub gitarze, a w latach 1990-93 partnerował koledze na planie serialu „Jeeves and Wooster”, gdzie obaj grali tytułowe role.

W międzyczasie wystąpił w dramacie „Bez zahamowań” (1989) z Bridget Fondą, filmie Kennetha Branagha „Przyjaciele Petera” (1992) z udziałem Emmy Thompson i Stephena Fry’a, w czesko-brytyjskim „Motylku na szpilce” (1994) i w „Rozważnej i romantycznej” Anga Lee (1995) wg Oskarowego scenariusza i z udziałem Emmy Thompson.

Dołączył do gwiazdorskiej obsady słynnej, filmowej ekranizacji „101 dalmatyńczyków” (1996) i głośnego filmu „płaszcza i szpady” „Człowiek w żelaznej masce” (1998), wystąpił w familijnym filmie dla dzieci „Pożyczalscy” (1997) z Johnem Goodmanem, w muzycznym „Spice World” (1997), którego gwiazdą był najsłynniejszy girls-band na świecie oraz w kostiumowej „Kuzynce Betty” (1998) z Jessiką Lange w roli głównej, zanim zasłynął na skalę międzynarodową, dzięki roli Pana Little w zrealizowanej techniką kombinowaną, familijnej komedii „Stuart Malutki” z Geeną Davis (1999, sequel w 2002).

Rok 2000 to główna rola męska w brytyjskiej komedii romantycznej „Maybe Baby”, 2001 – kreacja Vincenta Minnellego w biograficznym filmie TV „Historia Judy Garland” oraz występ w hiszpańsko-brytyjskiej komedii „Chica de Río”, a 2002 – udział w serialu z gatunku thriller „Tajniacy”.

W 2003 roku zadebiutował jako reżyser serialu komediowego „Fortysomething”, w którym sam wystąpił.

Później zagrał jeszcze w przygodowej produkcji amerykańskiej „Lot Feniksa” (2004) z Dennisem Quaidem, zanim nadeszła przełomowa, jeśli chodzi o światowy rozgłos, tytułowa rola w serialu „medycznym” „Dr House” (2004-2008).

Kreacja nieco dziwacznego, aspołecznego lekarza, który mimo niechęci do wykonywanego przez siebie zawodu potrafi rewelacyjnie zdiagnozować nawet bardzo trudne przypadki, przyniosła mu dwa Złote Globy (2006-07) i nominację w 2008 roku, dwie nominacje do Emmy (2005, 2007), dwie nagrody Satellite i dwie TCA Award (2005-06), Teen Choice i Screen Actors Guild Award (2007).

W 2008 roku wystąpił w sensacyjnej produkcji „Królowie ulicy” z udziałem Keanu Reevesa i Foresta Whitakera.