Rok 1987 jest datą debiutu teatralnego i filmowego Baki. Pierwszą rolę zagrał na scenie teatru im. C.K. Norwida w Jeleniej Górze 17 września, w filmie zadebiutował pod okiem Krzysztofa Kieślowskiego, w jego Dekalogu V (wersja kinowa nosiła tytuł "Krótki film o zabijaniu"). Nagrodzono go za ten film podwójnie: otrzymał Nagrodę Przewodniczącego Komitetu Kinematografii za rok 1987 i Nagrodę Artystyczną Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki w 1989. W 1987 roku zagrał także w "Balladzie o Januszku".
W 1989 r. ukończył PWST we Wrocławiu. Przez dwa lata od premiery filmu Kieślowskiego nie dostał w Polsce żadnej roli, reżyserzy tłumaczyli mu, że za bardzo kojarzy się z postacią Jacka. Wyjechał więc za granicę, gdzie zagrał osiem dużych ról w Niemczech, na Węgrzech, w Danii i Francji.
W 1989 r. zamieszkał w Gdańsku, został aktorem teatru Wybrzeże. Zagrał Marka w "Chce mi się wyć" (1989), wkrótce potem Wodza w "Nad rzeką, której nie ma" (1991) i Tatara w "Pierścionku z orłem w koronie" (1992). W 1994 r. dostał rolę w "Godzinie kota" Enquista w Teatrze Wybrzeże. Baka otrzymał za nią Statuetkę Pegaza i nagrodę na XXIX Ogólnopolskim Przeglądzie Teatrów Małych Form w Szczecinie. Rok 1994 był dość udany dla aktora, oprócz wymienionych dostał również nagrodę teatralną wojewody gdańskiego. W 1996 r. zagrał kaprala Kosa w "Autoportrecie z kochanką".
W 1997 r. przyznano mu nagrodę wojewody gdańskiego za rolę tytułową w "Hamlecie" na scenie Teatru Wybrzeże w Gdańsku. W 1998 w dowód uznania dla jego pracy w roku ubiegłym uhonorowano go nagrodą im. Leona Schillera.
W 1999 r. zagrał postać Brunona Wiśniewskiego w "Ostatniej misji" Wojciecha Wójcika, w 2000 wystąpił jako Cichy w komedii "Chłopaki nie płaczą". Za rolę w "Amoku" był nominowany do Orła, Polskiej Nagrody Filmowej w kategorii najlepsza główna rola męska. W 2001 widzowie zobaczyli go jako Andre w "Reichu".
