Fabuła zawiera ciągłość narracji, toteż odsłona kolejnej sprawy zaczyna się od momentu, w którym zakończyły się „Żniwa zła”. Podczas ślubu Robin Ellacott (Holliday Grainger) z Matthew Cunliffem (Kerr Logan) zjawia się pokiereszowany Strike (Tom Burke). W trakcie pierwszego tańca partner zawodowy Robin opuszcza imprezę, panna młoda podąża za nim. Ustalenia między dwojgiem bohaterów nie zmieniają ich relacji. Główny czas akcji obejmuje rok po tych wydarzeniach. Do biura na Denmark Street trafia roztrzęsiony Billy Knight (Joseph Quinn), który mówi, że jest świadkiem morderstwa sprzed lat. Prywatni detektywi rozpoczynają śledztwo, które prowadzi ich do polityka, Jaspera Chiswella (Robert Glenister). Jednak głównym wątkiem „Zabójczej bieli” stają się relacje pomiędzy Cormoranem i Robin.

Podtytuł produkcji zostaje wyjaśniony w drugim odcinku. W posiadłości Chiswellów jedną ze ścian zdobi obraz „Klacz w żałobie”, który przedstawia konia cierpiącego na „zabójczą biel”, czyli chorobę jelit. Ten detal to szczegół istotny dla rozwiązania zagadki, z jaką mierzy się para śledczych. Obraz pojawia się także w epizodzie kończącym historię. Symbolika zwierzęcia występuje zarówno jako rysunki Billy'ego oraz na miejscu zbrodni. Odkrycie śladów przestępstwa zamyka pierwszą część. Twórcy zastosowali klamrę dla przedstawienia wydarzeń: dwukrotnie to Robin dokonuje makabrycznego odkrycia.

Dwutorowa narracja obejmuje prowadzone śledztwo oraz retrospekcje z życia prywatnego obojga  bohaterów. Detektywi myślą o sobie w tym samym momencie, mając u boku innych partnerów. Jednocześnie, wspomnienia dotyczą powodów, dla których oboje dokonali wyborów rzutujących na ich związki. Ellacott przypomina sobie także napaść. Również Billy przywołuje tragiczne wydarzenia, które zostały zobrazowane dla ilustracji wydarzeń sprzed lat. Nie brak krytycznych uwag pod adresem brytyjskiego parlamentu, ujętego w panoramie. Dla podkreślenia miejsca akcji wymieniony został Wimbledon, w kadrach znajdują się także most Tower i Tamiza. Kolejny raz polski motyw nie wnosi nic nowego poza wskazanie koniecznej koegzystencji Wyspiarzy z emigrantami zarobkowymi (po sprzątaczce Lucynie w „Wołaniu kukułki”, w tej części pojawił się barman, z którym rozmawia przyjaciółka Jimmy'ego, prowokując dyskusję wśród grona aktywistów, lecz bez pogłębionych refleksji).

Chociaż tytułowym bohaterem jest Cormoran, w trzecim sezonie więcej uwagi poświęcono Robin (co podkreśla także okładka wydania dvd, z żeńską postacią na pierwszym planie). Emocje bohaterki wiążą się z traumatycznymi przeżyciami, które mają niebagatelny wpływ na jej pracę. Ataki paniki w trakcie zakładania podsłuchu w biurze Aamira Malika (Danny Ashok) jako Venetia (drugie imię bohaterki) Hall (pseudonim zaczerpnięty z „Jedwabnika” i wykorzystany też w „Żniwach zła”), podczas jazdy samochodem z szefem czy w konfrontacji z bratem ich klienta, Jimmym (Nick Blood) – wiążą się z urazem, co zbliża Ellacott do Strike'a. Niepełnosprawność weterana została wizualnie podkreślona w relacji z Lorelei Bevan (Natalie Gumede) oraz podczas wykonywanego zlecenia dla Chiswella – wskutek czego postać musi posługiwać się laską.

Charakterystyka detektywów zawiera bezpośrednią paralelę z serialowym „Sherlockiem” (do którego Strike został ironicznie porównany w „Żniwach zła”), twórczością Arthura Conan Doyle'a, a także angielskiej mistrzyni kryminałów, Agathą Christie. Rowling jako Galbraith czerpie z klasyki, głównie wzorując się na postaci doktora Johna Watsona: Strike również jest byłym wojskowym, a ślub bierze jego partnerka zawodowa. Z kolei była narzeczona Cormorana, Charlotte Campbell (Natasha O'Keffe) jest zgubna dla głównego bohatera niczym Irene Adler dla ekscentrycznego Holmesa. Dedukcja prywatnego detektywa bywa znakomita, zupełnie jak wielkiego umysłu Herculesa Poirot. Sława, jaką zapewniła prasa, cechuje wszystkich wymienionych detektywów. Strike'a spośród nich wyróżnia atrybut: płaszcz.

Tom Burke po raz kolejny wciela się w postać detektywa. Zdumiewające, że odtwórca roli nie opanował posługiwania się kulami i od początku serialu powłóczy przede wszystkim prawą nogą, chociaż kaleki bohater stracił lewą stopę. Aktor kreując Strike'a jako śledczego, w „Zabójczej bieli” ograniczył mimikę, zostawiając ekspresję na wspólne sceny z Grainger i O'Keffe. Postać odgrywana przez Anglika wciąż cierpi – czy fizycznie, z powodu utraconej nogi; czy psychicznie, przy spotkaniach z Charlotte. Cormoran w wykonaniu Burke'a staje się dość wyalienowanym społecznie samotnikiem, który jednocześnie celnie punktuje zarówno polityka, jak i aktywistę.

Holliday Grainger wciela się w postać Robin Ellacott dość wiarygodnie. Aktorka umiejętnie odegrała sceny utraty kontroli, jak i koniecznych metamorfoz w trakcie zdobywania informacji. Dopiero jako aktywistka Becca, Angielka wykazuje się zdolnościami godnymi podziwu. Grę Brytyjki cechuje także subtelna mimika podczas ukazywania emocji na poziomie aktorskim, lecz ukrywania ich na ekranie jako bohaterka zazdrosna o Lorelei. Natalie Gumede zagrała wyraziście, równie czytelnie przekazując stan emocjonalny kochanki Strike'a. Natasha O'Keffe występuje nadal w roli epizodycznej, lecz charakterystycznej, niczym nie ustępując koleżankom z planu.

Na uwagę zasługuje Christina Cole jako Izzy Chiswell. Gra Wyspiarki skutecznie myli trop w dociekaniu, jakie intencje kierują niedocenianą córką Jaspera. Zupełne przeciwieństwo reprezentuje jej macocha, Kinvara, w którą wcieliła się Sophie Winkleman. Sugestywna gra odpowiada równie intensywnej interpretacji bohatera jako drapieżnika w wykonaniu Roberta Glenistera (Jasper). Kerr Logan jako Matthew pozornie wydaje się postacią bezbarwną i stanowi drugi plan dla głównych bohaterów. Dialogi małżonków stanowią zarazem przypomnienie istotnych faktów, jakie zostały przedstawione w poprzednich częściach. Jednak Logan odpowiednio kreuje postać egoistycznego męża, skupiającego na sobie uwagę żony, umniejszając jej wartość i ostatecznie dostarcza pretekstu Robin do odejścia. Niedopasowanie bohaterów zostaje dokładnie przedstawione we wszystkich epizodach, czego wyrazem jest zniszczona pamiętna zielona sukienka z „Wołania kukułki”. Dla duetu detektywów przebieg zdarzeń w „Zabójczej bieli” przynosi nowy początek.